Machov
Niestety nie wiadomo, kiedy Machov został założony. Nazwę otrzymał prawdopodobnie od swego pierwszego kolonizatora Macha (od słowa Maciej- Matěj), który zamieszkiwał tutejszy folwark. Folwark ten nazywano Máchův – Machov. Miejscowości, powstałej wokół folwarku, już ta nazwa została. Kiedy folwark powstał, dziś już nie wiadomo. Stał na terytoriach należących do posiadłości nachodskich (na lewym brzegu strumienia „Židovky“, który wytyczał granicę między włościami nachodskimi i polickimi). Pierwsza pisemna wzmianka o Machowie pochodzi z roku 1354.
Już pierwsze zapiski historyczne określają Machov jako mieścinę (z niemieckiego Marktflecken), co świadczy o tym, że był tutaj jarmark; ale do jakiego stopnia był Machov naprawdę ośrodkiem handlowym, trudno określić. Także okoliczność, że Machov miał od swego początku rynek, świadczy o większym znaczeniu tej miejscowości. Już w XIV wieku w Machovie było sołectwo.
Początki historii Machova są bardzo mało zbadane; wiemy, że pierwszymi panami Machova byli panowie z Dubé, rezydujący w Náchodě. W XIV wieku Machov należał do adršpachskiej linii panów z Dubé i należał do twierdzy w Zbečníku. Pod koniec XV wieku Machovsko (Lhota Náchodská, Machov a Vysoká Srbská) zostało znowu włączone do posiadłości nachodskich. Właścicieli dominia nachodskiego było więcej niż trzeba: rodem Vojtěcha Pernštýna zaczynając, przez Zigmunda Smiřického i jego potomków, a Saloméną Markétą (Małgorzatą) ze Smiřic kończąc. Majątki były skonfiskowane w roku 1618, w roku 1623 kupiła je Marie
Magdaléna Trčková z Lobkovic, a w roku 1639 odstąpiła je swojemu synowi Adamowi Erdmanowi z Lípy, który został w mieście Cheb 25 lutego 1634, wraz z Valdštejnem, zamordowany. Nastają rządy rodu Piccolomini. Pierwszym właścicielem posiadłości był Octavio Piccolomini. Podczas jego panowania do Machova zostali powołani księża katoliccy z klasztoru polickiego.
Po wymarciu rodu Piccolomini (r. 1783) nastał wieloletni spór o nachodskie posiadłości, aż wreszcie przyznano je hrabiemu Wojciechowi Desfoursowi, po nim majątki przejął Franciszek Antoni Desfours , który je sprzedał za 1.200.000 złotych Piotrowi, księciu Kuronskiemu. Po nim odziedziczyła posiadłości jego córka Katarzyna, księżna Zahańska. Po jej śmierci w 1839 roku, posiadłości otrzymała jej siostra, Maria Paulina, księżniczka z Hohenzollern-Hechingen, która je sprzedała Karolowi Oktawiowi, hrabiemu z Lippe-Biesterfeldu, a ten je z kolei sprzedał w roku 1842 księciu Jerzemu Wilhelmowi ze Schaumburg-Lippe. Ród ten rządził posiadłościami aż do roku 1945.
Rewolucyjny rok 1848 wywołał liczne zmiany również w Machowie. Wydano ustawę o zniesieniu poddaństwa i ciężaru pańszczyźnianego, ustawę o uwolnieniu z poddaństwa. Po wydaniu ustawy o tymczasowej strukturze gminnej Machov stał się równoprawną i samodzielną miejscowością, która na swoim terenie katastralnym swobodnie decydowała w sprawach własnego samorządu. Podlegała politycznemu obwodowi Broumov i sądowemu obwodowi Police nad Metuji. Do gminy włączono później jako osady miejscowości Bělý, Lhota Náchodská, Lhota Polická, Řeřišné i Nízká Srbská. Przed rokiem 1848 w czele gminy stali sołtys, 2 starsi ławnicy i 4 młodsi ławnicy, a teraz urzędował burmistrz i rada przedstawicieli miasta.
W roku 1875 w Machovie założono amatorskie stowarzyszenie teatralne, w roku 1892 ochotniczą straż pożarną, w roku 1897 wydział Północnoczeskiej Jedności Narodowej, w roku 1908 Towarzystwo Gimnastyczne „Sokól”.
Z klęsk żywiołowych i epidemii należy przypomnieć następujące: w roku 1845 legł pożarem młyn nr 2, w roku 1855 spalił się tartak Kricnara, w roku 1906 spłonęło gospodarstwo rolne nr 49 i gospoda Šrůtki. W latach 1886 i 1910 dotknęły Machov powodnie, a w latach 1831, 1836 a 1848 cholera.
Pierwsza szkoła v Machovie została założona w roku 1740 jako szkoła kościelna. W roku 1836 stary budynek szkoły zburzono i wybudowano nowy. Następny nowy budynek szkoły wybudowano w roku 1900.
W roku 1790 było w Machovie 88 budynków i prawdopodobnie 600 mieszkańców, w roku 1836 - 92 budynki i 670 obywateli, v 1930 roku powierzchnia katastru wynosiła 458 ha, a Machov liczył 125 domów, miał 612 obywateli, w tym 597 Czechów, 9 Niemców, 5 obcokrajowców, 185 wyznania rzymskokatolickiego, 393 czechomorawskiego , 17 ewangelickiego, 15 bez wyznania.
