Bezděkov nad Metují
Wioskę Bezděkov założono około połowy XIII wieku na pagórkowatym terenie pozbawionym wody. Pierwsza pisemna wzmianka o wiosce znajduje się w dokumencie króla Václava IV, którym potwierdza on klasztorowi břevnovskiemu jego przywileje oraz listę miasteczek i wsi należących do majątku klasztornego. Przywilej podaje między innymi wykaz majątku Benedyktynów w Policy – klasztor, miasteczko, kościół (farny?) wyliczając też wsie należące do polickich włości klasztornych, również Bezděkov („villa Bezdiecow”). Police jest w tym dokumencie po raz pierwszy nazwana miasteczkiem („oppidium”), a jest to równocześnie pierwsza wzmianka pisemna dotycząca większości podanych lokalizacji wiejskich. Najstarszy urbarz z roku 1406 podaje, że w Bezděkovie powierzchnia ziemi uprawnej wynosi 5 łanów, 2 pręty i ćwiartkę gruntu. Ponieważ w czasach początkowego osiedlenia każdy posiadał jeden łan pola, można zakładać, że na początku było prawdopodobnie pięciu kolonizatorów. Z każdego łanu płacono 20 groszy rocznie, należało też oddać z niego półtora korca zboża, dwa kurczaki oraz 24 jajka na Wielkanoc. Gospodarze mieli obowiązek trzykrotnie orać, odwozić do stodół pańskie zboże, chodzić na polowania, dostarczyć do klasztoru wóz drewna.
Według urbarza z roku 1727 v Bezděkovie było 7 wieśniaków, 2 ogrodników i 22 chałupników, których ilość wzrastała wraz z rozszczepianiem się rodów i dzieleniem majątków ziemskich.
W roku 1724 w Bezděkovie wybudowano według planów architekta Kiliana Dientzenhofera kościół pod wezwaniem św. Prokopa i błogosławionego Guntera z Dobrowody. Pierwszy ksiądz P. Gotthard Hlava OSB, został przydzielony na farę dopiero w roku 1788. Folwark bezděkovski, wraz z wsią, stał się w czasach husyckich majątkiem właściciela ziemskiego Piotra. Po bitwie pod Lipanami folwark znalazł się ponownie w posiadaniu klasztoru polickiego. W roku 1558 opat Jan III podarował wioskę Bezděkov urzędnikowi posiadłości polickiej Stanislavowi Sladkovskiemu ze Sladova. Nowy właściciel, a później też jego syn Jan, doprowadzili Bezděkov do rozkwitu i zbudowali przy folwarku mały pański dwór. Sladkovscy byli właścicielami wsi aż do roku 1624, kiedy kupił ją opat Jan Benno i ponownie włączył do dominium polickiego.
Położenie Bezděkova przy trasie z Nachoda do Broumova było przyczyną, że każde wojsko, ciągnące tamtędy podczas częstych wojen, splądrowało wieś i dwór. Na przykład podczas wojen o sukcesję austriacką, kiedy w grudniu 1744 roku Prusowie rozkradli nieomal wszystkie zwierzęta domowe, lub w roku 1756, kiedy splądrowano spichlerz. W roku 1758, podczas wojny siedmioletniej, nadciągnęło wojsko pruskie, ulokowało się na polach między wsią Nizké Srbské aż do Ramešova, a przed żniwami zniszczyło całe plony.
„Opis królestwa czeskiego...” z roku 1843 autorstwa Františka Palackiego podaje, że Bezděkov (Bossig) posiada 612 obywateli i 95 domów.
Rewolucyjny rok 1848 wywołał liczne zmiany również w Bezděkovie. Wydano ustawę o zniesieniu poddaństwa i ciężaru pańszczyźnianego, ustawę o uwolnieniu z poddaństwa. Po wydaniu ustawy o tymczasowej strukturze gminnej Bezděkov stał się równoprawną i samodzielną miejscowością, która na swoim terenie katastralnym swobodnie decydowała w sprawach własnego samorządu. Podlegała politycznemu obwodowi Broumov i sądowemu obwodowi Police nad Metują. Jako osadę przyłączono do niej miejscowość Radešov (pierwsza pisemna wzmianka z roku 1395 – villa Radieskow), która w roku 1927 uzyskała samodzielność, a w roku 1950 została przyłączona do Policy nad Metują.
W roku 1863 postawiono nowy, murowany budynek szkolny, a po dziesięciu latach dobudowano mu jedno piętro. W roku 1873 rozpoczęto budowę trasy kolejowej Choceň–Broumov. Liczni obywatele Bezděkova udzielali wtedy zakwaterowania kierownictwu robotników pracujących przy budowie niedalekiego tunelu. W latach 1904-1906 miejscowość zleciła wywiercenie przy szkole studni artezyjskiej i postawienie słupa, z kołem napędzanym na wiatr, służącym do czerpania wody. Po skończeniu pierwszej wojny światowej doszło w roku 1919 do podpisania umowy z Wschodnioczeskim Towarzystwem Energetycznym, a w roku 1920 doprowadzono do miejscowości prąd elektryczny, co pozwoliło istotnie ułatwić pracę w posiadłościach rolniczych. Od roku 1921 miejscowość niesie nazwę Bezděkov nad Metują. W roku 1925 rozpoczęto budowę wodociągu grawitacyjnego ze źródła na górze Bor, którą ukończono w roku 1926 zaopatrując wszystkie budynki w wodę. Miejscowość raz na zawsze pozbyła się problemów z wodą.
Ale to znaleźliśmy się już w nowszych czasach, niż były te dawne...
